Sensiz 460..

31.10.2008 Cuma günü kardeş sıfatını fazlasıyla hak eden Turgut biraderimizi, canımızı, kanımızı vatani göreve yolluyoruz..
Yeri geldi sevindik, yeri geldi üzüldük, sabahladık, çok nadiren birbirimizi kırdık ama hiçbir zaman birbirimizi* yarı yolda bırakmadık..
Gider ayak yapılanları çok fazla taktığınında , 'diğerleri neyse de' diye başladığın cümlelerinin de farkındayım birader; biz* alışkın değilmiyiz sahte dostluklara ?
Kaybeden sen değilsin diye defalarca tekrarladım haklıydım, ama sen de haklısın haketmemiştin..
Siktir olup gidenlere* inat 'sonu yok bu kardeşliğin' diyerek kalanlarla tribünde ve hayatta omuz omuza verip sevincide üzüntüyüde paylaşmaya devam edeceğiz..
Daha çok birayla meyve suyu tokuşturacağız, sabahlayacağız, dertleşeceğiz..
Hayırlısıysa teskereni alıp dön, hayatımda ilk defa senin için içeceğim ulAn !

Allah yar ve yardımcın olsun 'gölcüğün yüz karası'*...

..

Galatasaray'da Oligarsi kalksin!

Bu yazida Galatasaray’in ve Bayern Münih’in üyelik sistemlerini karsilastiracagim.
Eminimki herkes farki anlayacak…
Üyelerin senelik aidatlarindan baslayalim. Galatasaray’da 100 ytl olan aidat Bayern Münihde 50 Euro (95,5 YTL) ama 24 yasindan kücük ve 65 yasindan büyüklere (ki bu yas grubu göründügü gibi Galatasaray’da baya yaygin) 25 Euro (47,75 YTL).
Buraya kadar pek bir fark yok ama en önemli fark giris ücretinde. Galatasaray’da liselilere ve digerlerine ayriliyor bu ücretler. Galatasaray lisesi mezunlarina 600 YTL olan bu ücret liselilerin aile bireylerine 2500 YTL. Galatasarayin sporcularindan da 1250 YTL aliniyor. Diger kisilerden (maalesef pek istenilmeyen kisiler oluyor bunlar kulüpte) ise 10.000 YTL !!! ücret isteniyor. Bayern Münihin üyelige giris ücreti ise hic kiyaslanilmayacak sekilde… sadece 3 Euro. Sifirlari unutmadim, hayir sadece 3 Euro, o da formaliteleri karsilamak icin: zarf, pul vs.
Sadece ücretlerde fark yok üyelik basvuru formlarini karsilastirinca da göreceksinizki Alman ekibi ne cok daha kolay üye olunabiliyor, sadece isim, adres ve hesap bilgileri lazimken Galatasaray a üye olan iki kisi imzalamasi lazim üye basvurusunu yapan kisinin yararli olacagina dair.
Demek ki sadece tanidiklarla üye olunuyor Galatasaray’a ve sadece 6565 kisi herseyini belirliyor kulübün. Bayern Münihin 100 bin den fazla üyesi var ama Galatasaray’in on da bir taraftari vardir. Bu büyük celiski kalkmadan, Galatasaray halka acilmadan dünya kulübü olmak zor.
Umarim Adnan Polat bu liseci zihniyete karsi gelebilir ve üyeligi her Galatasarayliya acar.

Senin için ölmek ne ki..!

Sevgili arkadaşlar;
Her birinize teker teker teşekkür ediyorum!Geçen sezon play off finalinde söylemiştim "HAKETTİĞİMİZİN PEŞİNDEYİZ!" diye...
Hak ettiğimiz...
Bütün yaz geçmek bilmedi hak ettiğimizi beklerken. Maç tarihi yaklaştıkça sizlerin artan coşkunuza şahit oldukça heyecanım, sabırsızlığım her geçen gün arttı! Biz sizi, siz bizi nasıl bir coşkuyla inandırmışız ki sezon başı olması, hazır olmamamız, eksik yabancılarımız vs hiçbirisi sonuca olan inancımı etkilemedi.
Sadece cumartesiyi bekledim, tribünde sizleri görebilmeyi, sizlerle kenetlenebilmeyi, elimden geldiğince sizlere layık olabilmeyi...
11.10.2008...
Her biriniz kendi imkanlarınız ile İstanbuldan Adanadan İngiltereden Eskişehirden Ankaradan İzmirden ve daha kimbilir nerelerden yola koyulup yanımıza geldiniz. Maç boyunca hiç susmadan bağırdınız, sesleriniz kısıldı elleriniz acıdı hatta duyduğum sandalyelerinden düşenleriniz oldu...
Her biriniz tribünde her birimiz sahada Alpaslan abimizin arzusunu yerine getirmek için mücadelemizi verdik. Biryandan da rakip takım taraftarına da acımızı paylaştıkları ve maçta açmış oldukları pankart için çok teşekkür ediyorum.Geçtiğimiz sezona bize yakışan bir şekilde son noktayı koyduğumuza inanıyorum.
Saat 15.44...
Üzerimde parçalı formam, boynumda madalyam, elimde Cumhurbaşkanlığı Kupamız...
O an yaşadığım mutluluğun tarifini yapmam mümkün değil. Ancak bundan daha da büyük bir mutluluk var ki ne madalya ne de kupa ile taçlandırılamaz...
Maçın bitiş düdüğü ile birlikte kafamı kaldırdığım da gördüğüm, tribündeki bizlerin yüzlerindeki gülümseme gözlerindeki mutluluk...
O duyguyu yaşamak var ya...
Sahaya çıktığımız ilk andan maç sonuna kadar sizlerin coşkusunu, inancını duymak, hissetmek sizlerden güç almak var ya...
Ah be Galatasaray...
Senin için ölmek ne ki, senin için yaşamak var ya...
Bizler formamızın hakkını verebilmek için sahada mücadele ederken, yanımızda olup bize güç veren her birinize sonsuz teşekkürler...

Işıl Alben

Ankara Kaç Saat?

İtiraf ediyoruz hepimiz düşündük giderken. Doğru demişler ama; Su akıyor yatağını buluyor en sonunda. Seviyorum ataları.

Otobüse binmek için beklediğimiz 5 saat, otobüste 6 saat; kaba hesap yarım günde ulaştık başkente. Bu bizim hikayemiz sahadaki aslanlarınki ise apayrı. Bilmiyorum şeytan tüyü mü var kan mı çekiyor güçlü Galatasaray takımı görmek mi hoşumuza gidiyor ama bir şeyler bizi bu takıma çekiyor. Rakip Fenerbahçeymiş, Beşiktaşmış güç gösterisi için orada değildik. Galatasaray kazanınca gülen, kaybedince üzülen içimizden birileri bize ihtiyaç duyuyordu. Aslında desteğe de gerek yoktu maçı saraçoğlunda 50bin taraftarının önünde oynatsalar yine bizim kızlarımız yenerdi. Biz onların ellerinde yükselen kupayı görmeye, Şampiyonluk kutlamasında da, Abimizin cenazesinde de taraftarıyla omuz omuza yürüyen acıyı mutluğu paylaştığımız BANDIERA başta olmak üzere diğer kızlarımızın mutluluğunu paylaşmaya gittik oraya. Beklediğimiz oldu; Yenilmez ARMADA canlanıyor.
Çoğu anlamıyor ama -aslında bende anlamıyorum da- bu takım bizim gözlerimizi dolduruyor, tüylerimizi ürpertiyor. Yenilmez Armada dönemlerininde canlı tanığı değiliz ne oluyor bilmiyorum ama kurcalamayada gerek yok biz Metin Oktay'ı da 14 seneyi bilmesekte dolu gözlerle dinleyen kuşağız.

Son sözüm Roma taraftarına;
Ayık olun gençler, sizin Tottininîz varsa bizimde Işılımız var. a34

ÖĞRENDİM

Hayatım da ilk önce SEVMEYİ öğrendim,çünkü sevdikçe kendimi hissettiğimi öğrendim.

AFFETMENİN ne olduğunu anladım ve affetmenin aslında yeni insanlar kazandırdığını gördüm..

Bir gün geçmişime baktım da PİŞMANLIĞIMDAN üzülmediğimi gördüm,bunları ben yaşadım çünkü....

Birisini HATIRLAMANIN aslında ufak bir telefon görüşmesi kadar basit olduğunu biliyorum artık!

Aslında BANA DEĞER VEREN İNSANLARIN çok yakınımda fakat gözlerimin hep uzaklarda olduğunu anladım..

Birisini kırdıktan sonra ÖZÜR DİLEMENİN aslında beni ben yaptığını anladım.

SEN BENİM İÇİN ÖNEMLİSİN kelimesinin verilecek en büyük hediye olduğunu buldum.

Bir yerden sonra KELİMELERİN mana ifade etmediğini biliyorum.

Sahilde yürür ve düşünürken birilerinin de beni DÜŞÜNDÜĞÜ duygusu beni sevindiriyor.

MUTLU OLMANIN aslında bir kedinin güzel bir anini yakalamak kadar basit olduğunu anladım.

KAÇIRDIĞIM FIRSATLARIN aslında bana yeni fırsatlar yarattığını gördüm.

Yıldızların benim için parladığını görmeyen gözlerim,gün geldi HAYATIMDAN YILDIZLARIN gömüldüğü maziyi unutması gerektiğini anladım!

GÖZLERİN kelimelerden daha önemli olduğunu ve yalan söylemediklerini biliyorum.

Hayatımda YANIMDA GÖRMEK istediklerimi yanımda göreceğim çünkü onların bana değer verdiklerini biliyorum.

TELEFONUN 160 karakterine üzüntünün,mutluluğun,yıkıntının sığdığını gördüm. YASAMIN YASAMAYA DEĞER OLDUĞUNU VE İSTERSEM MUTLU OLACAĞIMI ÖĞRENDİM...

Tribünde 1 eksik, Cennette 1 fazlayız..

Tribünde takılanlar için klişe bir söz vardır.

"Ömür biter yoldan önce" diye

Ne yazık ki bugünde öyle oldu. ultrAslan'ın kurucularından ve Genel Koordinatörü Alpaslan Abimizi bugün Bursa'da geçirdiği trafik kazasında kaybettik.

Cenazesi yarın İkindi namazına mütakip Şişli Camisinden kaldırılarak Hasdal mezarlığında toprağa verilecek.

Camiden mezarlığa Şişli belediyesinin tahsis ettiği otobüslerle gidilecek.

Hepimizin başı sağolsun.

kaLdığımız yerden...

Türkcell Süper Lig 5. Hafta

28 Eylül 2008 Pazar / Saat: 21.00

@ Eski Açık

* Dedesinin sağlık sorunu nedeniyle sakaryaya gittiğinden, cumartesi baggio'da kalma planları başka bahara kaldı. Herkes adına acil şifalar diliyorum.

yarı yoLda...

dün canımız olan,
iki gün sonra düşmanımız olmaz bizim..
yaşananların hatrı hep saklı kalır,
hatırları hep sorulur selamları hep alınır..
sildiklerimiz vardır bir de,
onlar yanlışlarımız ve pişmanlıklarımızdır !
adları anılmaz, hatırları sorulmaz,
sadece beddualarımızdır..
vicdanla birlikte,
şeref ararız biz sevdiklerimizde..
her zaman doğru değildir elbet seçimlerimiz,
zaman gelir şerefsizleri de dost biliriz !

haLa biz* bizeyiz...

Ŧ ı Я פּ ı Ŧ//Giallo&Rosso:
yanlız benim anlamadığım bişey var
Ŧ ı Я פּ ı Ŧ//Giallo&Rosso:
niye hep böyle ibnelikler bize yapılıyo
pErEz:
olm
pErEz:
sahte okeyleri
pErEz:
buluyoruz
pErEz:
tek tek
pErEz:
ama kdi
pErEz:
sakal gibidir
pErEz:
kesildikçe daha gür çıkar
pErEz:
bizden kopanın kolu da kopar ama
pErEz:
kolun yerinede yeni kol çıkmaz heh:
' GırgbiЯ ! ' :
aras daş*larını yesin ayrılanlar lan

İyileş be kardeş*

Yıllar önce ek$ide okuduğum, etkisindende kurtulamadığım başlıktı "tuttuğun takımın oyuncusundan yaşça büyük olmak". O zamanlar biraz uzak gelmişti ama şimdi takımın yarısıyla yaşıtız veya daha büyüğüz. İlginç geliyor tabi 3 numarayı giyen Büyük Kaptanlar'ın forması bizden küçük gençlere kalınca. İtirazımız yok hele bir de alt yapıdansa bu kardeşlerimiz; kulübün "öz evlat"ları bizimde "öz kardeş"lerimiz oluyor.

Buz pistinde, rakibin "vurun Galatasaraylıya" taktiği ile oynadığı maçtan beri çok özledik Uğur Kardeşimizi. Geçirdiği 2 ameliyat sonrasında hasretle bekliyoruz; sağ kanat savunmasının yıldızını. Bekleme sebebimiz Sabri aksadı, Barış oraya oturmadı, Emre Güngör ileri çıkamadı değil seni özledik be kardeş. Gel de takımın en önünde çık maçlara.

#9 da yok artık sahada, #3'süzlük iyice sırıtmaya başladı..

Kupalara Layıksın Sen...

Sezona kupayla başlamak motivasyon açısından çok güzel oldu.

Darısı CL'ye ve sezon sonuna...

17 Ağustosu Unutmadık..

Tam 9 yıl öncesiydi. 17 ağustos 1999 günü saat 03:02 de Marmara 7.4 ile sarsıldı.

Resmi rakamlara göre 21.000 gayriresmi rakamlara göre 40.000 vatandaşımız hayatını kaybetti.Bizim ülkemiz garip bir ülke Bana bişey olmaz mantığının her daim üst sıralarda bulunduğu ülkede bu olaydan ders alınmadığı açık.

Her Yerel seçimler öncesi yöneticilerin oy uğruna kaçak imar, iskan, deprem ve yangın yönetmeliği kontrolü yapılmayan yerleşim meskenlerinin daha sonra başına bişey gelmesinden ötürü bu ülkede istifa eden yerel yönetici gördünüzmü..

depremden bugüne 9 yıl geçti.Depreme karşı dayanıksız olduğu tespit edilen 82.000 binanın sadece 768 tanesinde güçlendirme çalışmaları yapıldı.

Neyse daha fazla uzatmalayım.Zaten bu ülkenin başına gelenler her daim insanların başına bişey gelmeden hareket etmezler..

Sesimizi duyan varmı..

Deniz korkmaz

Hikaye 3 sene öncesine dayanır...

Her biri birbirinden değerli,

farklı şehirlerden,

hatta farklı ülkelerden !

çoğu hala öğrenci,

yirmi küsür taraftar...

Sadece tribünde değil,

hayatta da omuz omuza...

Bu sürede;

Gidenler de oldu gelenlerde...

Gidenlerin yolu açık olsun,

Gelenler hoşgelmiş aramıza...

Biz* yine bizbizeyiz...